ارزیابی اثر ضدمیکروبی اسانس‌های گیاهی آویشن شیرازی و رزماری بر سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک ایزوله شده از مواد غذایی

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهم‌ترین پاتوژن‌های منتقل شده از راه غذا می‌باشد که گستردگی وسیعی در محیط و جوامع انسانی و حیوانی، هم به عنوان پاتوژن و هم به عنوان فلور نرمال دارد. حضور استافیلوکوکوس اورئوس در پوست و مخاط تنفسی انسان و حیوانات خونگرم، امکان انتقال این ارگانیسم از انسان یا حیوان به مواد و فرآورده‌های غذایی را فراهم می‌آورد. از طرفی مقاومت آنتی‌بیوتیکی استافیلوکوکی، یک مسأله مهم بهداشتی در اکثر کشورها محسوب می‌شود. هدف: با توجه به خواص مختلف گیاه درمانی و آنتی‌باکتریال گیاه آویشن شیرازی و رزماری، این تحقیق با هدف بررسی این خواص وتعیین اثرات سینرژیستی این اسانس‌ها با آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین، اریترومایسین، تری متوپریم- سولفامتوکسازول و متی سیلین بر استافیلوکوکوس اورئوس انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه که به روش In vitro انجام شد، اثر ضدمیکروبی به همراه حداقل غلظت مهارکننده رشد (MIC) و حداقل غلظت کشنده باکتری (MBC) اسانس‌های آویشن شیرازی و رزماری بر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به تتراسایکلین، اریترومایسین، تری متوپریم - سولفامتوکسازول و متی‌سیلین مورد بررسی قرار گرفت. در محله بعد اثر سینرژیستی هر اسانس با هر آنتی‌بیوتیک به روش Paper disk مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج ما نشان می‌دهد که اسانس‌های آویشن شیرازی و رزماری بر استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به تتراسایکلین، اریترومایسین، تری متوپریم - سولفامتوکسازول و متی‌سیلین ایزوله شده از مواد غذایی اثرات خوبی دارد. نتیجه‌گیری: با ساخت داروی مناسب با منشاء گیاهی و عوارض کمتر دارویی می‌توان به درمان عفونت‌های استافیلوکوکی امیدوار بود.